عکس یادگاری

توی گوشی من، عکس های  زیادی هست، عکسهایی که خودم گرفتم یا عکسهایی که از اینترنت دانلود کردم. تا دو سال پیش از ده تا عکسی که توی گوشیم بود 5 تاش از خودم بود، آرایش می کردم و از خودم عکس می گرفتم، انگار می خواستم خودم رو چک کنم که آیا  قیافه ام خوبه ؟  آیا هنوزم زیبام ؟ اما الان بیشتر از دو ساله که دیگه از خودم عکس نگرفتم. شاید دلیلش این باشه که نمی خواهم با واقعیتها رو برو بشم.... درسته دیگه از خودم راضی نیستم، پس عکس هم نمی گیرم . اما بجای خودم از همسرم عکس گرفتم ، الان از هر ده عکس گوشیم، 6 عکس ، تصویر همسرمه . انگار می خواهم اون رو با عکسهایش در وجودم ثبت کنم. وقتی دلگیرم  و ناراحت، و وقتی تنهام ، سعی می کنم تا با دیدن عکسهای گوشیم و خاطرات خوش ، جای تمام  دلسردی هام رو پر کنم . امیدوارم این موضوع هم مثل عکس گرفتن از خودم کمرنگ نشه. شاید من دوباره از خودم عکس بگیرم اما الان با این ایده، خیلی فاصله دارم.